Delden – Rikie en Hennie Spoolder waren 19 november 1960 voor de wet en 26 november 1960 voor de kerk getrouwd. Burgemeester Ellen Nauta bracht in eigen persoon de felicitaties over en overhandigde een bloemstuk namens de gemeente. De hele dag door kregen Rikie en Hennie gefaseerd bezoek. Een groot feest zat er vanwege corona niet in. Van hun kinderen en kleinkinderen hebben ze 60 rode rozen mogen ontvangen en een tegoedbon voor een boottocht op de Beulakerweide bij Giethoorn. Dat moet nog gepland worden, maar wat in het vat zit verzuurt niet.
De vraag die burgemeester Nauta altijd stelt aan diamanten bruidsparen is: “Wat heeft u uw vrouw cadeau gedaan voor deze mijlpaal?” Hennie zegt: “Nog niks, maar vanmorgen wel een kusje.” “Een kusje?”, zegt Ellen Nauta, “en wat vindt u daarvan Rikie?” Rikie vindt het niet erg. “Als ik maar mag blijven”, lacht ze. Op de vraag van Nauta hoe ze het al zo lang hebben volgehouden met elkaar, zegt Rikie stellig: “Geven en nemen!” En daar is Hennie het helemaal mee eens.
Liefde op het eerste gezicht
Hennie en Rikie leerden elkaar kennen in 1952, ze waren toen allebei 18 jaar. Rikie, afkomstig uit Albergen, is een maandje ouder dan Hennie. Ze leerden elkaar kennen via een tante van Hennie, die weer contact had met de vader van Rikie. “Was het liefde op het eerste gezicht?”, vraagt de burgemeester. Hennie en Rikie beantwoorden bevestigend. Hennie, die van oorsprong uit Ambt Delden komt, verhuisde later met zijn ouders naar de Vossenbrinkweg in Delden, tegenover het huis waar ze nu wonen. Na 8 jaar verkering trouwden ze in Tubbergen en daarna verhuisde Rikie naar Delden. “Mis je Albergen of was je hier meteen ingeburgerd?” Rikie zegt: ”Nee, ik was meteen heel eigen in Delden. Hennie vult aan: “Ik zei Rikie, je mag met me mee naar Delden maar dan moet je wel blijven.” En dat deed ze. Vijf kinderen kregen ze en inmiddels zijn er acht kleinkinderen.
Transportbedrijf Gebroeders Spoolder
Hennie heeft samen met zijn broer Johan 32 jaar transportbedrijf Gebroeders Spoolder gerund. Johan en zijn vrouw Bertha woonden naast Hennie en Rikie en hadden geen kinderen. Dat was erg fijn voor Rikie, want met vijf kinderen en de mobilofoon, om contact te houden met Hennie, was het een hectisch bestaan. “Als het nodig was, stonden Johan en Bertha altijd voor ons klaar. Dat was ontzettend fijn altijd, ik zou ook niet weten hoe we het hadden gered zonder hun”, vertelt Hennie. In 1995 verkopen ze het bedrijf waarna Rikie en Hennie konden genieten van een welverdiend pensioen. “En vielen jullie toen in een enorm zwart gat?“, vraagt Nauta. Bijna in koor antwoorden ze met een kordaat: “Neeeee, nooit. We hadden altijd genoeg te doen.” Hennie ging naar de schietvereniging. Niet onverdienstelijk, want hij heeft aan vele wedstrijden meegedaan en wel 60 bekers gewonnen. Maar Rikie kon er ook wat van. Eén keer ging ze met vier dames meedoen aan een schietwedstrijd en Rikie won meteen de eerste prijs en 250 gulden. Maar toen ze een rondje gaf om dat te vieren, was het geld ook meteen weer op.
“We hadden ook ooit een boot, waarmee we veel gingen varen richting Friesland. Dat was altijd heerlijk. En wandelen en fietsen deden we veel en altijd samen”, zegt Rikie. “We hebben ons nooit verveeld”, beaamt Hennie, “de tijd gaat zo snel. Laatst dacht ik, ben ik nou echt al 86? Is het geen 68?”
Niet bang voor corona
Rikie en Hennie hebben een zeer goede weerstand want ze hebben beide nog nooit een griepprik gehad en -heel bijzonder- ook nooit griep. Ze zijn niet bang voor corona maar vinden het wel heel vervelend vooral met het beperkte contact. Voor de toekomst hopen ze nog lang gezond en helder van geest te blijven. Nauta knikt: “Dat hoop ik ook, want over vijf jaar kom ik jullie weer feliciteren met jullie 65-jarige huwelijk!”