Met natuurkenner en natuurfotograaf Han Brinkcate
Ik ben gecharmeerd van de ‘fantastische’ boomkikkers, die nog op verschillende plekken in Twente voorkomen. Daar ik en een aantal andere natuurfotografen deze zeldzame kikkers niet willen verstoren, hebben we samen besloten om geen plekken waar nog populaties boomkikkers voorkomen, bekend te maken. Wel wil ik u nog graag het een en ander over deze prachtige ‘schepsels’ van Moeder Natuur vertellen. Samen met mijn ‘buddy’ Henry is het voor mij mogelijk geworden om enkele populaties in Twente op te zoeken. Het was wel een behoorlijke onderneming, maar wij hebben het ‘geschafft’. De boomkikker, (Hyla arborea) als je zo’n beestje ziet, geloof je eigenlijk je eigen ogen niet. Mijn vrienden van de Kelly Family hebben hier zonder dat het de bedoeling was een toepasselijk liedje over gemaakt, ‘fell in love with an alien’. Boomkikkertjes zijn inderdaad net kleine groene buitenaardse wezentjes, met handjes en voetjes, ‘aliens’ dus. Schijnbaar kun je hier dus gewoon verliefd op worden, net als ik. Goed! Zal ik het verder niet meer over hebben. Waar ik het wel over ga hebben met u is de manier waarop ‘Hyla arborea’ zich tussen het groen van de bramenstruiken voortbeweegt. Zoals ik dus al heb verteld, hebben ze handjes en voetjes met hieraan drie vingers en drie tenen, voorzien van zuignapjes waarmee ze zich vast kunnen houden aan bladeren van struiken en gladde oppervlakten. Maar! Ze kunnen nog meer, kijk maar eens naar de twee foto’s, op de linker foto ziet u de boomkikker op een takje van een bramenstruik zitten met zijn achterwerk rustend op een zijtakje. Niets bijzonders zult u misschien zeggen, maar dan vergist u zich toch een klein beetje. Kijk maar eens naar de tweede foto, dit is de zelfde boomkikker alleen nu van de onderkant op de foto gezet. Zulke foto,s kun je alleen maar met een spiegel maken, daar je niet met je camera tussen de struiken kunt fotograferen en je niet het risico wilt lopen dat de kikker in eens wegspringt. Wat je nu te zien krijgt is best wel uniek te noemen. De kikker omklemt met zijn pootjes en armpjes de stekelige bramentak, zonder zich zeer te doen. Dit kunnen de boomkikkers doen doordat ze een soort van pantser (schubben) aan de hele onderkant van hun lijf hebben, deze is voorzien van een goede dikke slijmlaag waarmee ze zich als het ware vastplakken aan de braamstengel (een soort van secondenlijm misschien?). Ondanks dit slijm kunnen ze zich eigenlijk best wel soepel verplaatsen en dit verplaatsen doen ze dan ook regelmatig, want ze houden van de warmte van de zon. Boomkikkers zijn bij de Wet beschermde diertjes, wees er zuinig op en behandel ze zo als het hoort, blijf er dus af.
Voor het boeken van lezingen: 06 12588958. Voor meer natuur kunt u kijken op www.
hanbrinkcatenatuurfotografie.nl of www.hofweekblad.nl .